Απάντηση του Κινήματος Νέων Ιατρών στον υπουργο υγειας κ. Γεωργιάδη και τον ΣΚΑΪ

Τα μέλη του Κινήματος Νέων Ιατρών (ΚιΝΙ) με αποτροπιασμό αντίκρυσαν ένα ακόμα δημοσίευμα που παραποιεί την πραγματικότητα σε σχέση με το πλαφόν συνταγογράφησης. Φαίνεται πως ο παραλογισμός του μέτρου χρείζει ιδιαίτερης προσπάθειας μιντιακής προπαγάνδας. Αυτή την φορά ο αντικειμενικός κ. Πορτοσαλτε φιλοξένησε τον υπουργό υγείας κ. Γεωργιάδη. Οι δηλώσεις του τελευταίου σταχυολογούνται στο άρθρο “Γεωργιάδης: Κίνδυνος τρομακτικής αναστάτωσης στα φάρμακα αν δεν ελέγξουμε την φαρμακευτική δαπάνη” με υπότιτλο “Ο υπουργός Υγείας κατήγγειλε ότι μόλις 48 ώρες μετά την έναρξη του μέτρου του πλαφόν στη χορήγηση φαρμάκων κάποιοι γιατροί έλεγαν στους ασθενείς ότι «το συμπληρώσαμε»” χωρις φυσικά οι έγκριτοι δημοσιογράφοι να αναζητήσουν οποιονδήποτε αντίλογο. Φαίνεται πως για αυτούς ο υπουργός έχει το παπικό αλάθητο και δεν υπάρχει καμία ανάγκη αναζήτησης άλλων πηγών ή διασταύρωσης των λεγόμενων.

Κύριε Πορτοσάλτε και λοιποί δημοσιογράφοι του ΣΚΑΪ, θα μπούμε εμείς στον κόπο να απαντήσουμε, έστω και ακάλεστοι. Για την Αλήθεια και για τους Ασθενείς μας! Για το ύπουλο και βάναυσο ψαλίδισμα της ασφαλιστικής κάλυψης των ελλήνων Πολιτών! Για τους Νέους Ιατρούς!

Αναφέρει το άρθρο την εξής δήλωση του υπουργού: “Και 30% πτώση στη συνταγογράφηση μπορεί να καταγράψει ο γιατρός αν επιλέξει γενόσημο φάρμακο”. Κύριε υπουργέ το υπολογιζόμενο κόστος που πλαφονάρεται υπολογίζεται ως προς το κόστος των συνταγογραφούμενων φαρμάκων για – και μόνο για – τον ΕΟΠΥΥ. Εφόσον η συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ υπολογίζεται βάσει της ασφαλιστικής τιμής του φαρμάκου και όχι της λιανικής, με τον ασφαλισμένο να πληρώνει ούτως ή άλλως την διαφορά του πρωτότυπου από το καθορισμένο γενόσημο, πώς ακριβώς θα μειωθεί η δαπάνη για τον ΕΟΠΥΥ; Επιπλέον, ως γνωστόν, κατόπιν και δικών σας ενεργειών, οι ιατροί συνταγογραφούν δραστική ουσία και όχι σκεύασμα. Τόση ήταν μάλιστα η επιμονή σε αυτό το μέτρο ώστε ιατροί που επέμειναν να συνιστούν συγκεκριμένο σκεύασμα (γενόσημο ή μη) στους ασθενείς τους μέσω των ελεύθερων πεδίων σχολίου της συνταγής απειλήθηκαν παρανόμως με πειθαρχικές ποινές.

Εκτός βέβαια και ενώ δεδηλωμένος στόχος είναι η μείωση κόστους για τον ΕΟΠΥΥ, και άρα εξαρτάται από την ασφαλιστική τιμή, ο υπολογισμός γίνεται με βάση την λιανική τιμή! Εξηγήστε μας το σκεπτικό σας κύριε υπουργε. Μήπως προσπαθείτε να εξαναγκάσετε τον ιατρό να γίνει ενεργός “πλασιέ” των πιο φθηνών γενόσημων φαρμάκων – προκειμένω να διαφυλάξει το πλαφόν του και να εξυπηρετήσει τους περισσότερους δυνατούς ασθενείς του - παρότι αυτό ΟΥΔΕΜΙΑ διαφορά κόστους δεν θα έχει για τον ΕΟΠΥΥ;! Γιατί τέτοιο άγχος με το τι φάρμακα θα δώσουμε στους ασθενείς μας όταν δεν αλλάζει το κόστος για το κράτος;

Και μετά την παραπληροφόρηση ακολουθεί η προσβολή: “Ο υπουργός κατήγγειλε ότι μόλις 48 ώρες μετά την έναρξη του μέτρου του πλαφόν στη χορήγηση φαρμάκων κάποιοι γιατροί έλεγαν στους ασθενείς ότι «το συμπληρώσαμε»”. Καταγγέλετε την πραγματικότητα που ΕΣΕΙΣ δημιουργήσατε κύριε υπουργέ;! Ή μήπως υπονοείτε πως οι ιατροί αυτοί ψεύδονται; Είστε έμπειρος πολιτικός όμως και γνωρίζετε καλά την “αρχή της αρνησιμότητας” - δεν θα διαπράττατε ποτέ το χοντροκομμένο λάθος να το δηλώσετε ανοιχτά... παρά αφήνετε σκιές και υποψίες να αιωρούνται πάνω από τους υφιστάμενούς σας. Ε λοιπόν η αλήθεια είναι πως πάμπολλοι γιατροί – και ιδίως νέοι - “πλαφονάρισαν” και σε λιγότερο χρόνο από τις απαράδεκτες 48 ώρες. Αναζητήστε τα στοιχεία.
Σαν πρώτο παράδειγμα αναφέρουμε πως ορθοπεδικός με πλαφόν 300€ αδυνατούσε εξαρχής να συνταγογραφήσει φάρμακα ασθενή του με ρευματοειδή αρθρίτιδα, κόστους 400€. Αλλά ακόμη χειρότερο είναι αυτό που συνέβη με τους παιδιάτρους, όσον αφορά τα εμβόλια. Ενόσω εσείς καταγγέλατε πως τα εμβόλια δεν προσμετρούνται στο πλαφόν με δική σας απόφαση και αναζητούσατε στο twitter ονόματα παιδιάτρων που αιτιολογούνταν την υπέρβαση του πλαφόν για την μη περαιτέρω συνταγογράφηση εμβολίων, αυτά τελικώς προσμετρούνταν όντως γιατί κάποιοι στην ΗΔΙΚΑ Α.Ε. είχαν αμελήσει (;!!) να εφαρμόσουν τις εντολές σας! Παραδεχθήκατε μάλιστα ο ίδιος το γεγονός – και άρα την μη ευθύνη των ιατρών παρά της ΗΔΙΚΑ – σε τηλεφωνική σας επικοινωνία με τον κο. Νταλούκα, πρόεδρο της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Αττικής. Φυσικά δεν περιμέναμε να δείξετε την ίδια διάθεση καταδίωξης και διαπόμπευσης των υπευθύνων της ανώνυμης εταιρίας στα social media. Έχουμε συνηθίσει πια να βλέπουμε τους διάφορους “φούφουτους” - για όσους θυμούνται το περιστατικό – να πέφτουν στα μαλακά. Μας προκαλεί ωστόσο βαθύτατη θλίψη και οδύνη πως επιμένετε στον ίδιο καταγγελτικό λόγο σπίλωσης των ιατρών την στιγμή που γνωρίζετε πως δεν κυλάνε όλα ομαλά! Συνεχίζετε να σκιαγραφήτε τους ιατρούς ως θύτες και εγκληματικούς χαρακτήρες χωρίς ίχνος αποδεικτικού στοιχείου! Πού ακριβώς αποσκοπείτε; Θέλετε μήπως να στρέψετε τους ασθενείς εναντίον μας; Οι επιστημονικές αντιρρήσεις των υφιστάμενών σας σας ενοχλούν κύριε υπουργέ; Ο Νικολό Μακιαβέλι θα σας συγχαιρόταν εγκαρδίως ίσως... εμείς όμως θα επιμείνουμε.

Παρακάτω παραθέτουμε, για μια ακόμα φορά, τις δηλητηριώδεις συνέπειες του ευφυολογήματος του πλαφόν. Ελπίζουμε να τις διαβάσετε, να αντιληφθείτε την τεράστια ζημιά που προκαλεί στην Δημόσια Υγεία το μέτρο αυτό και να το ανακαλέσετε ΑΜΕΣΑ.

Α) Ρήξη του ιερού δεσμού ανάμεσα σε Ιατρό και Ασθενή. Το μέτρο ουσιαστικά θέτει το συμφέρον του πρώτου (μη απώλεια κερδών) εναντίον αυτού του δευτέρου (ιδανική θεραπεία). Ο ιατρός θα πληρωθεί μια επίσκεψη είτε συνταγογραφήσει φάρμακα και εξετάσεις κόστους 5€ για τον ΕΟΠΥΥ είτε 500€. Οσο πιο “φθηνοί” λοιπόν οι ασθενείς τόσο πιο πολλούς θα μπορεί να εξυπηρετήσει ο ιατρός έχοντας αντίστοιχα και περισσότερα έσοδα αν πρόκειται για ιδιώτη. Ωστόσο, στόχος του ιατρού δεοντολογικά και επιστημονικά είναι η καλύτερη δυνατή θεραπεία του ασθενούς. Ο εκβιασμός του ιατρού να αποδεχθεί τον συμβιβασμό “καλούτσικο φάρμακο είναι κι αυτό, είναι και φτηνότερο” ή να “εντρυφήσει” στην αποφυγή παραγγελίας παρακλινικών εξετάσεων αν δεν είναι ποινικώς κολάσιμη η παράλειψή τους είναι ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗΣ για την Ιατρική Επιστήμη, απαξιωτικός για τον Ιατρό και, κυρίως, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ για την υγεία του Ασθενούς.

Β) Οπισθοδρόμηση των δόκιμων θεραπευτικών σχημάτων. Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως το πλαφόν του κόστους για τον ΕΟΠΥΥ υπολογίζεται επί των ασφαλιστικών τιμών των φαρμάκων και όχι της λιανικής τιμής του εκάστοτε σκευάσματος. Η επιλογή συνεπώς γενόσημων σκευασμάτων δεν μειώνει ιδιαίτερα την δαπάνη του ΕΟΠΥΥ και άρα δεν “εξοικονομεί” δαπάνες ώστε να μοιραστούν σε περισσότερους ασθενείς. Δεν πρόκειται λοιπόν “απλά” για την νιοστή (απαράδεκτη μεν, συνηθισμένη δε) άσκηση πίεσης προς την επιλογή φθηνότερων σκευασμάτων της ίδιας δραστικής ουσίας αλλά προς την επιλογή φθηνότερων δραστικών ουσιών και συνολικότερων θεραπευτικών στρατηγικών που τείνουν να είναι και παλαιότερες. Παρεμποδίζεται έτσι η εισαγωγή νέων θεραπευτικών πρωτοκόλων ενώ ελοχεύει ο κίνδυνος επικράτησης υποβέλτιστων (suboptimal) σχημάτων φαρμακευτικής αγωγής στην καθημερινή κλινική πρακτική. Η ελληνική Ιατρική, που παρόλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια συναγωνίζεται επάξια και κατακτά πρωτιές στον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο, κινδυνεύει να “μετακομίσει” μονομιάς στην υποσαχάριο περιοχή... χάριν κόστους! 

Γ) Δαιμονοποίηση του “ακριβού” ασθενούς. Ο κοστοβόρος για τον ΕΟΠΥΥ ασθενής είναι αυτός που χρείζει αυξημένης φροντίδας, ακριβών νέων πρωτότυπων φαρμάκων (με πατέντα ακόμα σε ισχύ) και/ή ακριβών παρακλινικών εξετάσεων. Συνεπάγεται πως συνήθως πρόκειται για κάποιον βαρέως πάσχοντα ή σε υψηλό κίνδυνο που λογικά θα έπρεπε να τύχει και αντίστοιχα υψηλότερης προσοχής και προστασίας από τον ασφαλιστικό του φορέα και τον θεράποντα ιατρό. Με το μέτρο αυτό όμως ο “ακριβός” ασθενής μετασχηματίζεται σε “ζημιά” για τον ιδιώτη ιατρό που απεύχεται την επίσκεψή του ενώ κάλλιστα μπορεί να βρεθεί σε αδιέξοδο με τον θεράποντα ιατρό του να μην μπορεί να τον “χωρέσει” στο πλαφόν του. Ως μεταμοντέρνος λεπρός θα πρέπει να περιφερθεί ζητιανεύοντας από γιατρό σε γιατρό την συνταγή του – χωρίς μάλιστα την σχέση του θεράποντα με την συνοδό βαθειά γνώση του ιστορικού και άλλων πιθανών λεπτομερειών. Πρόκειται για απερίσκεπτη καταρράκωση της αξιοπρέπειας του ασθενούς και δη του σοβαρά πάσχοντος, και διακινδύνευση της ορθής και έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας του με ανυπολόγιστα ρίσκα για την υγεία του! Ποιοι και γιατί μας οδηγούν σε μια “νεομεσαιωνική” αντίληψη των ασθενών με λεπρούς, παρίες, άσυλα και σανατόρια όπου θα οδηγούνται ώστε να πεθάνουν ησύχως και διακριτικά, μακρυά απο την “ευρωπαϊκη αισθητική” μας;!

Δ) Αποκλεισμός των νέων ιατρών. Ο δεδηλωμένος στόχος του μέτρου είναι η περιστολή δαπανών ενάντια σε μια κατάσταση “ασυδοσίας” των περασμένων ετών – εν μέρει πραγματικής. Ωστόσο αντί να περιορίζει τους ασύδοτους και σπάταλους, όπως θα επετύγχανε η δημιουργία συγκεκριμένων διαγνωστικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων, καταφέρεται ουσιαστικά εναντίον του εύρους της κάλυψης και των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων ως τυφλή, σχεδόν οργίλη, αντίδραση. Ακόμη χειρότερα, οι πρωτεργάτες αυτής της ασυδοσίας και σπατάλης βρίσκονται ως επί το πλείστον ανάμεσα στις τάξεις των μεγαλύτερων ηλικιακά ιατρών οι οποίοι και πλήττονται συνολικά σχετικά λιγότερο από τους νεότερους συναδέλφους τους. Την ίδια στιγμή που η μαζική φυγή στο εξωτερικό - ελέω κρίσης και ολοένα μειούμενων προοπτικών - ικανών νέων ιατρών τείνει να λάβει χαρακτηριστικά τραγωδίας για τον μελλοντικό υγειονομικό χάρτη της χώρας, το υπουργείο θεώρησε σωστό να βάλει άλλη μία τροχοπέδη στα όνειρά τους. Είναι λογικό και απαραίτητο για την επιβίωσή του, πως ένας νέος ιδιώτης ιατρός θα πρέπει να δει τον αριθμό των ασθενών υπ' ευθύνη του να αυξάνονται προοδευτικά στα πρώτα χρόνια άσκησης. Αν σωστά δεν θέλει να αμαυρώσει την επιστημονική του υπόσταση προβαίνοντας σε “φασουλομετρικούς” συμβιβασμούς, το πλαφόν δαπάνης μεταφράζεται απευθείας σε πλαφόν ασθενών, και μάλιστα στο 80% των περσινών!! Για τους νέους γιατρούς αυτό σημαίνει ευθεία εξόντωση των ιδιωτικών τους ιατρείων – ένα δραματικό τέλος εποχής για τον ελευθεροεπαγγελματία γιατρό. Γιατί υπουργείο και ΕΟΠΥΥ θέλουν να δουν τους νέους ιατρούς να κλείνουν τα ιατρεία τους; Οι καχύποπτοι θα σκεφθούν, για να ριχθούν βορά στα ιδιωτικά μεγαθήρια που τρίβουν τα χέρια τους μπρος στην επιτελούμενη διάλυση του ΕΣΥ – φθηνό, “ανταγωνιστικό” και άρτια εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που η καχυποψία συχνά επιβεβαιώνεται...