Να δείς τι σου χω για μετά....

Του συναδέρφου Γιάννη Καλλιάτσου

΄΄Γιαννη τι ακουσες?θα μας απολυσουν?΄΄
΄΄Δεν μπορω ρε γαμωτο να ψαχνω για δουλεια στην ηλικια μου..Ειναι και η γυναικα μου ανεργη΄΄
΄΄Μα πως εγινε αυτο?Δεν ειχαν πει οτι εξαιρουμαστε?΄΄
Πιο διπλα μια συναδελφος επαιρνε την πιεση της μασωντας ενα χαπακι.
Λιγο πιο κει εργαζομενοι των πρωην ικα καπνιζαν και κλαμενοι εβριζαν θεους και δαιμονες..
Εγω σαν προνομιουχος καθοτι ειδικευομενος δεν μιλουσα ,μονο ελεγα οτι ειναι η ωρα να αγωνιστουμε τωρα πριν παγιωθει η κατασταση..
΄΄Εξω απο το χορο καλα χορευεις Γιαννη μου΄΄
Σημερα αυτοι ,αυριο εμεις σε εναν μυλο που ολα τα αλεθει..
Οι ασθενεις χανουν κρεβατια και μεις χανουμε συναδελφους..
Στην πιο σκληρη μαχη αυτη πρεπει ολοι μας να ενωθουμε αναξαρτητως κομματικων πεποιθησεων..
Δεν αντεχεται να βλεπω εργαζομενους και ασθενεις με δακρυα στα ματια..
Και μην μου λετε για τεμπεληδες και φακελακια..
Η σοβαρη Πολιτεια δεν καει τα χλωρα μαζι με τα ξερα..
Τα ξερα τα καει και τα χλωρα τα φροντιζει..
Στην χωρα μας γεμισαμε ξερους ανθρωπους ενω αδειαζουμε συνεχως απο δροσια και νιατα..
Ο πιο κρισιμος Σεπτεμβριος της υγειας μολις ανετειλε..